blangko

ang tagal ko na pala di nakakapag update ng blog. actually, sobrang busy kasi. minsan may nag pa pop up sa isip ko na ang gusto kong iblog pero due to time constraints, nakakalimutan ko na minsan. lalo kapag lulong na lulong ako sa trabaho.

haaaay. kaya siguro ako namamayat. madami na ang nakakahalata. ang dami ko rin kasi iniisip. mabuti at nalilibang ako sa mga kaibigan ko kahit papano.

yun lang muna. tsaka na ko na ika-career ang pagba blog pag nakahanap ako ng free time. ang dami ko pa naman gustong ikwento.

stress buster

ang sarap pala magalit paminsan minsan. ako yung taong hindi talaga marunong magalit pero gaya ng inidorong barado, napupuno din ako paminsan minsan.

ayokong masira ang peyborit kong keyboard sa sobrang gigil kaya di ko na ikukwento nang detalyado kung ano ang nangyari. o mga nangyari.

ang importante, naibulalas ko yung galit na nararamdaman ko. nakakarelief. success.

nakakastress din pala yung masyado kang madaming dinadalang negatibong bagay.

haaaaaaaay.

a not so ordinary day

buong akala ko lilipas na naman ang araw na to na walang masyadong pagbabago sa daily routine ko. masyado na ako nagugumon sa trabaho na halos may mga bagay na akong naipagsasawalang bahala. buti na lang matatapos ang araw na ito na masaya.

nagparamdam mula sa pagkakabaon sa hukay ang bespren ko nung hayskul. kapag tunay na kaibigan talaga kahit matagal kayo di nagkikita pag nagkausap kayo ulit parang kahapon lang kayo huling nagkasama. naubos ang load ko at hindi halos natapos ang trabaho ko sa walang katapusang pagbabalitaktakan na nagmula lang sa tanong nyang kung paano mag apply para sa exam sa civil service. bigla ko tuloy naalala yung samahan namen nung hayskul, yung coleman nya na malaki na ang laman ay juice na palagi kong inuubos kaya zesto na lang ang binabaon nya. yung pagpapakopya ko sa kanya sa math 4 noon na kahit 96 ang naging grade nya sa card at ako ay 95 lang (yabang mode) e hindi ko sya naisipang ihulog sa hagdan sa sobrang pagkabitter. (iba blog ko na lang nang separate ang tungkol sa hayskul layp)

tapos ngayong gabi naman nagtext din ang isa ko pang bespren. andito pala ang damuho hindi man lang nagsabi. sana man lang ay nasalubong ko sya ng prusisyon para i welcome sya. kaso ang hilig nya manorpresa. nagyayang lumabas at dadaanan nya ako mamaya. ang dami na rin naming pinagdaanan neto. madami nang pangyayari na nagpatatag sa aming samahan. gagong yun. buti na lang wala akong lakad ngayong araw at pwede ako lumabas.

at syempre, anong ligaya pa ang hihigit kapag payday na diba? but wait there's more. anong gagawin mo kung may sweldo na, tapos adjusted na ang sweldo mo, tapos may tax refund ka pa, tapos may overtime pay ka pa? o diba para ka na ring tumama sa lotto? palit ticket nga lang. pero ok na rin yun. grasya na rin yun kaya thank you Lord.

sana araw araw ganito, yung may surprise. wag lang yung surprise na mala regal shocker ang dating. yung good surprise ba. sabagay, everyday is a surprise daw. it's a gift. that's why today is called "present". madami naman surpresa sa araw araw, yun nga lang, tayo lang ang namimili kung paano natin ito tatanggapin.

bakasyon grande

di ko alam kung ako lang ang nakakaramdam ng "nakakatamad-pumasok-pagkatapos-magbakasyon" syndrome.

bakit naman kase di pa gawing 4 days ang day off at 3 days ang trabaho o kaya naman kung 5 days ang trabaho e gawin namang break time ang 10am-2pm with coffee breaks at 9-915am at 3-315pm. mas makatao diba?

isa pa, sana pag may long weekend, i extend na nila. di ba nila alam na psychologically nakakaapekto yung ang haba haba ng bakasyon tapos pagpasok mo ang daming trabaho? inhuman! sana kung walang pasok ang monday, gawing half day naman ang tuesday, tapos diretso whole day na kapag wednesday. in your dreams...

gaya nyan, galing akong baguio last week. habang nasa bus ako pauwi nag eemote emote na ko kakaisip ng babalikan kong trabaho in a paking monday. paking monday talaga panira. dagdagan pa ng mga taong kung makahingi ng pasalubong kala mo binili mo ang buong cordillera region or kala mo pinadala ang buong metrobank sa yo sa dame ng pera.

ano pa nga ba magagawa ko? kung anong sarap ng bakasyon, syang nakakabanas naman pagbalik sa trabaho. haaaay. kung pwede lang sanang gawing full time job ang pagbabakasyon...